Galaten 1:1-2 – Bronvermelding van de roeping van Paulus

Dit is een serie blogs met een commentaar of Bijbelstudie van Galaten. In de komende maanden posten we een complete studie van Galaten. We beginnen met:

Galaten 1:1-2 HSV

Paulus, een apostel – geroepen, niet vanwege mensen, ook niet door een mens, maar door Jezus Christus en God de Vader, Die Hem uit de doden opgewekt heeft – 2 en al de broeders die bij mij zijn, aan de gemeenten van Galatië:

Het is de gewoonte van Paulus om zijn mede-auteurs bij naam noemen. Hier presenteert Paulus alleen zichzelf als een apostel en noemt zijn ‘broeders’ alleen anoniem. Dit past bij het thema van dit hoofdstuk en de boodschap van Galaten. Er waren namelijk een aantal influencers de kerk ingekomen, die uit Jeruzalem kwamen en zeiden direct van de ‘echte’ apostelen te hebben geleerd. Ze zeiden: ‘Waarom zouden jullie naar Paulus luisteren? Wij hebben het evangelie direct vanuit de bron. Paulus is een van de laatste bekeerlingen, wij hebben de wonderen van Jezus gezien. Onze apostelen hebben het onderwijs van Jezus zelf gehoord.’

Ze beweerden dichter bij het vuur te staan dan Paulus. En deze influencers kwamen met een nieuwe boodschap. Zij voegden allerlei nieuwe regels toe aan het evangelie die Paulus gepredikt had. Joodse regels werden ingevoerd zoals de noodzaak voor besnijdenis. Pijnlijke zaak natuurlijk!

Autoriteit

Omdat deze influencers, deze valse leraren, de autoriteit van Paulus in twijfel trokken, begint Paulus direct om zijn autoriteit duidelijk te maken. Paulus is een apostel:

“geroepen, niet vanwege mensen, ook niet door een mens, maar door Jezus Christus en God de Vader.”

Wat ik heb geleerd en de roeping die ik heb ontvangen, zegt Paulus, heb ik niet ontvangen van mensen. Mijn bronvermelding is God zelf. Jezus heeft mij geroepen. God de Vader heeft mij bestemd.

Niet van vlees en bloed

Deze opmerking is interessant als we nadenken over een gesprek dat Jezus had met zijn apostelen in ‭‭Mattheüs‬ 16.

‭‭Mattheüs‬ ‭16:13-18‬ ‭HSV‬‬

Toen Jezus gekomen was in het gebied van Caesarea Filippi, vroeg Hij aan Zijn discipelen: Wie zeggen de mensen dat Ik, de Zoon des mensen, ben? Zij zeiden: Sommigen: Johannes de Doper, en anderen: Elia, en weer anderen: Jeremia of een van de profeten. Hij zei tegen hen: Maar u, wie zegt u dat Ik ben? Simon Petrus antwoordde en zei: U bent de Christus, de Zoon van de levende God. En Jezus antwoordde en zei tegen hem: Zalig bent u, Simon Barjona, want vlees en bloed hebben u dat niet geopenbaard, maar Mijn Vader, Die in de hemelen is. En Ik zeg u ook dat u Petrus bent, en op deze petra zal Ik Mijn gemeente bouwen, en de poorten van de hel zullen haar niet overweldigen.

Hij vroeg hen naar de mening van mensen over hem. Zij gaven een aantal meningen die zij gehoord hadden. Toen vroeg Jezus wie zij zeiden dat Hij is. Petrus geeft dan het goede antwoord:”U bent de christus, de Zoon van de levende God”.

En wie hoe zei Jezus dat Petrus dit had geleerd? “Vlees en bloed hebben je dat niet geopenbaard, maar mijn vader, Die in de hemelen is.” Petrus had dit niet geleerd van anderen, maar van God.

Dus zelfs de discipelen die het onderwijs van Jezus hoorden en de wonderen van Jezus zagen, konden alleen zien wie Jezus was door middel van directe openbaring van God.

DIt is exact dezelfde manier waarop Paulus leerde dat Jezus de Zoon van God is. Door openbaring van Jezus en God de vader!

Eigen initiatief

Ik vind het belangrijk om duidelijk te maken dat deze valse influencers niet per definitie naar de kerken in Galatië gestuurd waren om dit onderwijs te geven. Wat er gebeurde is dat deze valse leraren zich beriepen op de autoriteit van de apostelen. Dat is heel iets anders. In feite deden ze niets anders dan de naam van de leiders van de kerk gebruiken om draagvlak te krijgen voor hun programma.

Later in dit hoofdstuk bespreekt Paulus dat ook de apostelen in Jeruzalem zijn apostelschap erkenden. En in hoofdstuk 2 lezen we dat Paulus ook een conflict had met Petrus, Maar het is in alles duidelijk dat deze valse leraren op eigen initiatief het gezag van Paulus ondermijnden, niet in opdracht van de leiding van de kerk.

Aan de kerken van Galatië

Ik denk dat het moeilijk is om te bevatten hoeveel emotie in deze zin zat. Paulus had zijn leven geriskeerd om deze kerken te stichten. Hij was degene die hun het evangelie had gepreekt. Hij was als een vader voor deze kerk.

Kun je het je voorstellen wat een nederigheid het vereist om als vader het vertrouwen van je kinderen te moeten winnen? Na alles wat je voor hen hebt gedaan? Dit was precies wat Paulus nu moest doen. Met liefde en geduld neemt hij de kerken Galatië mee in zijn achtergrond. Hij vertelt hen in dit hoofdstuk geduldig waarom zij hem zouden moeten vertrouwen. Een enorm voorbeeld van leiderschap en liefde.